Page 97 - Avcılar İlçe Millî Eğitim Müdürülüğü Neside Dergisi Sayi 8

95

Hasan’ın Azmi

Elif Bilge BEYAZIT *

endisi için önemli olduğunu dü- sa yapıyorlar ve yardımcı oluyorlardı.
şündüğü bir gündü, bu yüzden Tarlaya güzelce asma fidanları dikti. Sır-
Kelinden gelenin fazlasını yapmayı tında taşıdığı sularla gün gün fidanları
planlıyordu. Nihayet o gün gelmişti ve sulardı. Etrafındaki otları topladı, her
artık sıra ondaydı. Hasan, kıt kanaat ge- gün onları çocuğu gibi sevdi, okşadı,
çinen, babasından kalan tek tarlanın or- konuştu. Onlara masallar dahi okudu.
tasında bulunan bir kulübede yaşıyor- Onlarla yemek yedi, onlarla yattı, onlar-
du. Tarlası, köyün diğer tarlalarına hiç la kalktı...
benzemiyordu. Çakıl taşları ve yabani
Yarışmada sıra Hasan’a geldiğinde,
otlarla kaplı olan verimsiz bir tarla, Ha-
yaptığı her şey gözünde bir bir canlan-
san'ın sahip olduğu alanı ifade ediyor-
dı. Kendisiyle gurur duydu. Hemen se-
du. Bir gün belediye başkanının köyü
petine koydu üzümleri. Jüri üyelerinin
ziyaretiyle Hasan'ın umutları yeşermişti
karşısına çıktı. Sepetin içindeki üzüm-
çünkü köyün en güzel üzümlerini ye-
ler, sanki güneşin altında parlıyorlardı.
tiştirene ödül olarak traktör verilecekti.
İri iri, sulu sulu, insan koparmaya kıya-
Hasan, şimdiden o traktörle yapacakla-
mıyordu.
rının hayalini kuruyordu.
Jüri, Hasan’ın üzümlerini seçmişti; ya-
Köylüler, Hasan’a içten içe gülüyor,
rışmanın birincisi ilan etmişlerdi. Be-
"Sanki tarlasını bilmez mi hiç? Bu çorak
lediye başkanı Hasan’ı tebrik ettikten
tarlada yetişen üzümden bir şey olur sonra traktörün anahtarını teslim etti. O
mu?" diye arkasından konuşuyorlardı. anahtar, aslında annesine ve babasına
O sırada Hasan’ın aklına annesinin ve verdiği sözü yerine getirmenin, emeği-
babasının vasiyeti geldi. "Oğul, çalış- nin, alın terinin karşılığıydı.
maktan hiç yorulma, sakın pes etme!"
sözleri kulağında çınlıyordu. Hasan, artık traktörüyle tarlalarını ekip
biçmeye, üzümlerini pazarda satmaya
Köylülere aldırmadan hemen işe koyul- başlamıştı. Bir gün, duydum da bizim
du. Otları, taşları bir bir elleriyle gece- Hasan, tarlasında yıl boyunca elde etti-
sini gündüzüne katarak topladı. Şimdi ği hasatı bir fabrikaya satmış. Hasan, bir
sıra tarlayı gübrelemekteydi. Hasan’ı çorak tarlaya sahipken şimdi büyük bir
çok sevdikleri için köylüler, ne istiyor- çiftliğin bağlarının sahibi olmuştu.

* Avcılar Borusan Oto Zehra Nurhan Kocabıyık Ortaokulu 6. Sınıf Öğrencisi.